Türkiye Komünist Partisi Genel Sekreteri Kemal Okuyan, dünkü Seyahat Davası’nda verilen mahpus cezaları ve yankılarına ait soL’un sorularını yanıtladı.
“TKP bu davalara hukuk açısından yaklaşmadığı üzere haklı-haksız diye de tasnif etmiyor. Bunlar büsbütün iktidarın gereksinimleri doğrultusunda ortaya çıkmış ve o formda bağlanmış durumda. Kuşkusuz Gezi’yi başka davalardan ayıran, büyük bir halk hareketini mahkum etme girişimidir” tabirlerini kullanan Okuyan, “Bir defa Gezi’yi mahkum etmeye dönük her teşebbüse karşı siyasi, kitlesel, türel tutum alınmalı. Gezi’ye katılan milyonlarca kişi Mücella Yapan ve öteki arkadaşlara sahip çıkmak zorunda. Buna ek olarak tertip muhalafetinin Türkiye toplumunu kişiliksizleştirici gayretlerine karşı artık daha fazla geç olmadan harekete geçilmelidir” vurgusunda bulundu.
Gezi Davası’nda mahkeme heyeti kararı açıkladı ve Osman Kavala’ya ağırlaştırılmış müebbet mahpus cezası, Mücella Yapan, Çiğdem Mater, Hakan Altınay, Can Atalay, Mine Özerden, Yiğit Ali Ekmekçi ve Tayfun Kahraman’a 18’er yıl mahpus cezası verildi. Öncelikle bu kararı tüzel açıdan nasıl kıymetlendirmek gerek?
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi tarafından bozulan bir evvelki kararın tüm sanıklar için “beraat” olduğunu hatırlayacak olursak, kararın türel kısmına ait söylenebilecek hiçbir şey olmadığını çabucak anlarız. Daima söylediğimiz üzere, AKP periyodunun bütün siyasi davaları kararsızdır. Tamamı için geçerli. TKP bu davalara hukuk açısından yaklaşmadığı üzere haklı-haksız diye de tasnif etmiyor. Bunlar büsbütün iktidarın gereksinimleri doğrultusunda ortaya çıkmış ve o biçimde bağlanmış durumda. Kuşkusuz Gezi’yi öbür davalardan ayıran, büyük bir halk hareketini mahkum etme teşebbüsüdür.
İktidarın davanın bu formda karara bağlanmasını ısrarla istemesinin ardında ne yatıyor?
Tek bir neden yok. Ancak sabit, temel bir neden var. AKP ve Erdoğan Haziran Direnişi’ni hiç lakin hiç içine sindiremedi. Daima “millet iradesi” diyen bir iktidarın “halk iradesi”ne duyduğu inanılmaz öfkeden kelam ediyorum. Bu nedenle Gezi’deki büyük ölçeği, dayanışma ruhunu, kirletilemeyen ideolojik-siyasi doğrultuyu adım adım unutturmak, onun yerine Gezi’yi bir komploya indirgemek, polisiye bir olaya dönüştürmek istiyorlar. Buna koşut bir öbür olgu ise intikam duygusu. Haziran Direnişi yenilmedi, sönümlendi. Bu manada AKP’nin içinde kaldı rövanş duygusu. İktidar Gezi’de ortaya çıkan “halk iradesi”ne düşman.
Bunun dışında yeni siyasetle ilgili bir yanı var mı kelam konusu kararın?
Bu etaptan sonra Türkiye’de hükümetin her tasarrufu aktüel siyasetle bağlantılı olacaktır. Bu aslında birkaç yıldır bu türlü. AKP karşısındaki koalisyonu, 4’lü, 6’lı ittifakı dağıtmak için uğraşıyor. Yapılan her şey buna indirgenemez fakat yapılan her şeyde bir de böylesi bir boyut var. Ayasofya’nın ibadete açılması buna örnektir. AKP Millet İttifakı’nın içindeki tansiyonları derinleştirmek istiyor. HDP’ye dönük atılımlar de, buna indirgenemese de benzeri bir emele da hizmet ediyor. Seyahat Davası’nda çıkan mahkumiyet kararlarının Millet İttifakı’nın iç dokusuna ziyan vereceğini hesap ediyorlar. Doğal bu türlü düşünmeleri, Gezi’ye dönük birinci yargı sürecinde Ali Babacan ile Ahmet Davutoğlu başka AKP’lilerle bir arada davacılar ortasındaydı.
Millet İttifakı bu hamleyi boşa düşürür mü?
Millet İttifakı iktidarın bu cins ataklarını daima “boşa düşürüyor.” Şöyle: Kılını kıpırdatmıyor, sesini çıkarmıyor, sesini çıkaranları Erdoğan’a hizmet etmekle suçluyor ve kendi boşa düşüyor! Zira onun karakteri bu. Öbür bir şey bekleyenler saf olmalı. Kendi içlerinden birkaç çıkıntı sese müsaade verecekler, sonrasında sandığı işaret edecekler. İşin gerçeği, Seyahat Direnişi ile Millet İttifakı ortasında bir bağlantı yok. Bağlantıyı Erdoğan kurmak istiyor.
CHP bunu Erdoğan’ı geriletmek için bir imkan olarak değerlendiremez mi?
Evvel kitlesel yansıların ortaya çıkmasını engelleyecek, sonra “Türkiye’de adalet yok” diyeceklerdir. Bunu esasen batılı emperyalist ülkeler de diyor. Zira kitlesel yansıları bir kere “provokasyon” ve “AKP’ye hizmet” ile yaftaladılar. AKP de bu krediyi sonuna kadar kullanıyor. Ayrıyeten Erdoğan ekonomik zorlukların gündemden biraz olsun düşmesini, “bu ülkede özgürlük ve adalet yok” telaffuzunun Millet İttifakı’nın başat gündemi haline gelmesini bilhassa ister. Bunu sermaye sınıfı ve emperyalistler de ister. Zira yoksulluk bugünkü toplumsal tertibin sorgulanmasına neden oluyor. Bu nedenle özgürlük uğraşını kesinlikle ve kesinlikle sermaye egemenliğine karşı çabanın bir kesimi haline getirmemiz gerekiyor.
Peki bu noktaya nasıl gelindi?
Şöyle gelindi. Haziran Direnişi yavaş yavaş geriye çekildiğinde halkta en küçük bir ümitsizlik yoktu. Tekrar sokağa çıkma azmi de gözleniyordu. Kuşkusuz birebirini tekrar manasında değil. Lakin Türkiye’de geniş bir kesim çaba etmenin değerini kavramış, uyanık hale gelmişti. Ve bir sefer daha Türkiye’de yurtsever ve laik hassaslığı olan bir uyanış, özgürlükçülüğü liberalizme bırakmama iradesi gösteriyordu. İşte o noktada sandığı işaret eden bir müdahale başladı. Bu müdahalenin aklı sermaye sınıfınından icraatı CHP’dendi. Seyahat Direnişi’ni sandığa kitlerken bir de üstüne Ekmeleddin üzere bir gölge düşürdüler. Ve bu daima bu türlü devam etti.
Basın lakin bilhassa batı basını Seyahat Davası’nı Osman Kavala’ya daraltma niyetinde. Bunu nasıl açıklıyorsunuz?
Osman Kavala yıllardır içeride, bir de üstüne dün ağır bir ceza aldı. Ona ait bilinen değerlendirmelerimizi burada tekrarlamayı uygunsuz bulurum. Seyahat Davası baştan aşağıya gerçek üstü. Kavala’yla sınıfsal ve ideolojik karşıtlığımız bugünün Türkiyesi’ndeki bir saçmalığa kayıtsız kalacağımız manasına gelmez. Fakat şu bilinmelidir: bir sermayedar olarak Kavala’nın Seyahat Davası’nın sembol ismi haline dönüştürülmesi, Haziran Direnişi’ne gölge düşürmeye dönük bir öbür ataktır ve AKP açısından çok makuldür.
Peki ne yapılması gerektiğini düşünüyorsunuz?
Çok şey. Bir kez Gezi’yi mahkum etmeye dönük her teşebbüse karşı siyasi, kitlesel, türel hal alınmalı. Gezi’ye katılan milyonlarca kişi Mücella Yapan ve öbür arkadaşlara sahip çıkmak zorunda. Buna ek olarak nizam muhalafetinin Türkiye toplumunu kişiliksizleştirici uğraşlarına karşı artık daha fazla geç olmadan harekete geçilmelidir. TKP, “Erdoğan gitsin de ne olursa olsun” diyen bir başın Erdoğan’ın ömrünü uzattığını tekraren söyledi. Ne yazık ki haklı çıkıyoruz. Ülkesini, halkını düşünen, AKP’yle nitekim kaygısı olan, burjuva muhalefetinden kopmak zorundadır. Seyahat Davası’nı bile “hepimiz birleşelim” tantanası için materyal yapanlar ülkeyi kurtaramaz. Doğrultusu, istikameti, argümanı, heyecanı, farkı olmayan bir muhalefete bel bağlamak tuzağa düşmektir. Ve bu 1 Mayıs artık daha büyük bir mana kazanmıştır. Herkes bu 1 Mayıs’ta işverenlere, sermaye egemenliğini, onun hükümetine, emperyalizme karşı durmak için üzerine düşeni yapmalıdır.
Kaynak: (BHA) – Beyaz Haber Ajansı
