Cumhurbaşkanı Erdoğan, Kazakistan’ın başşehri Astana’daki Türk Devletleri Doruğu dönüşü uçakta Yeni Şafak Gazetesi Ekler Sorumlusu Ayşe Olgun’un da ortalarında olduğu gazetecilerin sorularını cevapladı, gündeme ait değerlendirmelerde bulundu.
Değerli basın mensupları, öncelikle sizleri en kalbi hislerimle muhabbetle selamlıyorum. Türk Devletleri Teşkilatımızın 10’uncu zirvesini hamdolsun muvaffakiyetle tamamladık. Türk dünyası olarak 1992 yılında, Türk Lisanı Konuşan Ülkeler Devlet Başkanları zirveleri sürecini başlatmıştık. Müşterek çabalarımızla bu teşebbüsümüzü vakit içerisinde olgunlaştırarak, Türk Devletleri Teşkilatı’na dönüştürdük. 6 Şubat’ta yaşadığımız zelzelelerin akabinde tüm üye ve gözlemci devletlerin en üst seviyede iştirakiyle Mart ayında Ankara’da fevkalâde tepe düzenlemiştik. Türk dünyası ortasındaki güçlü dayanışmayı bu vesileyle bir defa daha ortaya koyduk. Zelzele felaketi sonrasında yardımımıza koşan kardeşlerimize bir kere daha şükranlarımızı sunmak isterim. Güç günümüzde sergilenen bu dayanışmayı hiçbir vakit unutmadık, unutmayacağız. Malumunuz geçtiğimiz Cumartesi günü Kazakistan’ın Karagandı bölgesinde elim bir maden kazası meydana geldi. Bu vesileyle buradan bir sefer daha hayatını kaybeden Kazak kardeşlerimize Allah’tan rahmet, yakınlarına ve tüm Kazak halkına başsağlığı, yaralılara da acil şifalar diliyorum. Pahalı arkadaşlar, teşkilatımızın süratle kurumsallaşarak, milletlerarası arenada yakından takip edilen bölgesel bir yapı haline gelmesi bizler için bir iftihar vesilesidir.
Başarılı mesken sahipliklerinin yanı sıra şahsıma ve heyetime gösterilen hüsnü kabulden dolayı bedelli kardeşim Kazakistan Cumhurbaşkanı Sayın Tokayev başta olmak üzere, emeği geçen herkese teşekkür ediyorum. 3 Kasım itibarıyla teşkilatımızın periyot başkanlığını üstlenen Kazakistan’ın bu vazifesi en güzel formda yürüteceğine inanıyorum. Tepe vesilesiyle Türk dünyasının birlik ve beraberliğine yaptığı katkı ve hizmetleri nedeniyle bedelli dostum Özbekistan Cumhurbaşkanı Sayın Şevket Mirziyoyev’e Türk Dünyası Ali Nişanı takdim edildi. Tekrar tepemiz münasebetiyle kurumsallaşmayı pekiştirecek çeşitli evraklar imzalandı.
Teşkilatımızın, ‘birliğimiz, gücümüzdür’ şiarı böylece daha perçinlenmiş, tahkim edilmiş oldu. Zirvede yürütülen mevcut projelerin durumunu da istişare ettik. Yeni iş birliği alanlarının belirlenmesine dair kararlar aldık. Bölgemizin refahını artırmak üzere iktisat, ticaret, karşılıklı yatırımlar, ulaştırma, güç üzere alanlarda çalışmalarımızı sürdürmekte kararlıyız. Ulaştırma alanındaki yol haritamız, bölgesel ekonomik kalkınmanın önünü açarak, Türk dünyasının iktisadi ve toplumsal entegrasyonunu hızlandıracaktır. Gazze başta olmak üzere, işgal edilmiş Filistin topraklarında yaşanan insanlık dramını da tepe gündemine taşıdık. Akan kanı durdurup, kalıcı barışa nasıl katkı sunabileceğimiz konusunda görüş alışverişinde bulunduk. Kardeş devletler olarak, milletlerarası alanda iş birliğimizi ve dayanışmamızı artırmak noktasında mutabık kaldık. Müteakip doruğun 2024 yılında Kırgız Cumhuriyeti’nde gerçekleştirilmesini kararlaştırdık. Tepe vesilesiyle iştirakçi ülkelerin önderleriyle ikili görüşmelerimiz oldu. Kazakistan’da yaptığımız bütün görüşmelerin hayırlara vesile olmasını diliyorum. Türkiye Yüzyılı vizyonumuzun da taşıyıcı sütunu olan lisanda, fikirde, işte birlik düsturuyla Türk dünyasının birliği ve dirliği için çalışmaya devam edeceğiz. Rabbim yar ve yardımcımız olsun diyor, artık kelamı sizlere bırakıyorum.
Dünyada malum uzun vakittir, yıllar yılı bir sistem krizi vardı. Bu sistem krizi karşısında Türk devletleri olarak dedik ki, “Öyle bir adım atalım ki, Türk devletleri ortasında bir güç birliği oluşsun. Bu güç birliği siyasi, askeri, ekonomik ve ticari boyutları da içersin.” Ortamızda kültürel noktada esasen bir birlik kelam konusuydu. “Bu nasıl olabilir?” diye düşündük. “Olsa olsa mevcut Türk devletlerinin bir ortaya gelmesiyle mümkün” denildi ve buna yönelik adım atıldı. Bu adımın atılmasıyla birlikte de Türk devletleri ortasındaki bu birliği, bu dayanışmayı hamdolsun başlatmış olduk. Şu ana kadar da Türk devletleri ortasındaki bu dayanışma bu birlik ruhu, söylediğim alanların hepsinde gelişmeye başladı. Şu anda artık siyasi birlikteliğimiz hamd olsun mevcut. Askeri noktada en kıymetli dayanışmayı zati malum Karabağ’da gösterdik. Karabağ dünyaya karşı bunun en büyük ispatı oldu. Yani bir devlet, bir millet bu türlü bir dayanışmayı gerisinde görürse neticeyi de alabilir bildirisi verildi. Karabağ’da da işte o sonuç alındı.
Teşkilatımızın dinamizmi artık fonksiyonsuz kalmaya başlayan global sistemlerin boşluğunu kısa vakitte doldurma noktasında bizlere umut veriyor. Türk Devletleri Teşkilatı, memleketler arası sistemdeki tıkanıklıkları açmak, aktif ve kalıcı tahliller üretmek için dünyanın yükselen gücü haline gelmektedir. Geleceği ve bugünkünden daha kapsayıcı, daha adil bir dünyayı inşa etmek için daha çok çalışacağız. Zira dünyanın umudu Türk Devridir…
Garantörlük konusunu bu olaylar başladığı andan itibaren daima söyledik, söylüyoruz. Dedik ki; şayet Türkiye’ye bir garantörlük vazifesi düşerse biz misyonu almaya hazırız, garantör ülke olabiliriz. Kıbrıs’ta, Yunanistan garantör ülke olabiliyor, İngiltere garantör ülke olabiliyor, Türkiye haliyle garantör ülke ise, Gazze’de neden gibisi bir yapı olmasın? Gazze’de Türkiye’nin garantör ülke olmasından daha natürel ne olabilir? Yani biz orada da garantör ülke rolünü üstlenebiliriz. Bunun hali ne olur onu olaylar gösterir, onu zaman gösterir. Bunun güvenlik boyutu da olur, siyasi boyutu zati olacaktır ve bütün bunlarla birlikte tarihi ve kültürel boyutu da var zati. Bu tarihi art planın şekillendirdiği bir yapı söz konusu ve Türkiye olarak bizim başat bir rol üstlenmemiz gerekir. Bu da tarihle bugünü ve geleceği adeta şekillendiren bir gelişme olacaktır.
Bakın akınların başlamasının üzerinden bir aya yakın vakit geçti. Şu anda gelişmeler işi biraz daha İsrail’in aleyhine yanlışsız taşıyacak diye görüyoruz. İsrail bu acımasız adımı kendi gücüyle atmadı. Amerika dendiği vakit akla Amerika’nın kendisi gelmemeli. Amerika bana nazaran Batı’nın içerisinde değerlendirilmeli. Başta Amerika olmak bütün Batı şu anda İsrail’in yanında.
Tüm bu yaşananlar bittiğinde bizler Gazze’nin 1967 hudutlarında, coğrafik bütünlüğe sahip, başşehri Doğu Kudüs olan, bağımsız Filistin devletinin ayrılmaz bir kesimi olarak, huzurlu bir bölge olmasını isteriz. Tüm gayretimiz artık insanların ölmediği, yerlerinden edilmediği, hastanelerinin, sokaklarının, okullarının, ibadethanelerinin bombalanmadığı huzurlu bir Gazze, huzurlu bir Filistin içindir. Bu sebeple bunu sağlayacak formülleri oluşturuyor ve dünyaya ilan ediyoruz. Oluşturulmaya çalışılan öteki formülleri de hakkaniyete uygunluk prensibi çerçevesinde inceliyoruz. Görüştüğümüz tüm önderlerle bu bahisleri konuşuyor ve onlara bölgede adil ve kalıcı bir barış tesis edilmeden bölgeye huzur gelmeyeceğini anlatıyoruz. Bunun İsrail’in katliamlarına göz yuman ve kendi savundukları bedelleri çiğnemeyi dahi göze alarak İsrail’in gerisinde konumlanan devletler de farkında. Biz bölgeye huzuru ve barışı getirecek formülleri destekleriz. Filistinlilerin ömürlerini daha da karartacak, onları tarih sahnesinden etap kademe silecek planların ise destekçisi olmayız.
Sivilleri gözlerini dahi kırpmadan öldüren, kundaktaki bebeklerin, hastanedeki yaralıların üzerine bomba yağdıran İsrail’i daha pervasız hale getirecek formüller bizim açımızdan tahlil değil çözümsüzlük kaynağıdır.
Bu ay içerisinde Riyad’da İslam İşbirliği Teşkilatı Tepesi var. O zirveye katılacağız. Yeniden önümüzdeki hafta bir de Özbekistan ziyaretimiz olacak. Bunlar çok kritik vakitte kritik ziyaretler olarak önümüzde duruyor. Bu ay sonu İran Cumhurbaşkanı Sayın İbrahim Reisi gelecek, onunla görüşmemiz olacak.
Bugüne kadar ben ve arkadaşlarım muhataplarımızla birçok görüşme yaptık.
Doğudan batıya, kuzeyden güneye herkesle görüşüyor ve bu akan kanın durmasını sağlamaya çalışıyoruz. Görüşme trafiğimiz önümüzdeki günlerde de sürecek. İsrail’in hukuk tanımayan anlayışını dizginlemekte aciz kalan milletlerarası toplum en başta kendi unsurlarını yok saymaktadır. Filistinlilerin maruz bırakıldıkları katliamı görmezden gelmeleri yetmezmiş üzere, İsrail ile kucaklaşma yarışına giriyor ve daha çok bebek öldürmeleri için onları cesaretlendiriyorlar. Vicdanlarını hapsettikleri zindanlar yarın onlar için utanç duvarları olacaktır. Daha evvel göz yumdukları katliamlar hatırlatılınca boyun büken Batılı devletler Gazze katliamındaki tavırlarının utancının altında ezileceklerdir. Nerede adalet diye haykırıyoruz. Nerede barışı korumak üzere kurulmuş memleketler arası kuruluşlar? Nerede insan hakları savunucuları?
Devlet yöneticileri sussa da halklar susmuyor görüyorsunuz. Avrupa sokaklarında onca yasağa, onca engellemelere karşın halklar adalet istiyor meydanlarda. Terör örgütlerinin militanlarına tabir özgürlüğü kılıfıyla son derece müsamahalı davranan kimi ülkeler, bir halkın sembolü Filistin bayrağını yasaklamaya dahi kalktılar. Neyse ki vicdan sahibi beşerler o yasaklara aldırış etmedi.
Nasıl bir yol izleneceğine ait hususa gelecek olursak. İsrail çok yanlış bir adım attı. Bu adımla aslında kendi geleceğini kararttı, diyebilirim. Bu yalnızca İsrail’i değil, İsrail’in dışındaki uzantılarını da rahatsız eden bir durum. Onun için yapılması gereken buradan geri adım atması ve bu işin durmasıdır. Tabii bu işin bir numaralı sorumlusu da İsrail Başbakanı Netanyahu’nun ta kendisidir ve şu an prestijiyle İsrail’de Netanyahu aleyhinde konuşmalar başlamıştır. Onu dünya siyaseti de yargılıyor. En değerlisi de Birleşmiş Milletler’deki Gazze’de acil ateşkes talebi oylamasında, 121 ülkenin İsrail’in ve beraberindekilerin karşısında durması… Oylamada yalnızca 45 ülke çekimser kaldı ve 14 ülke İsrail’den yana hal takındı. Amerika’yı bir kenara koyarsanız, İsrail’in yanında kimse yok. Bu neyi gösteriyor, senin istediğin kadar silahın olsun, istediğin kadar paran olsun, yetmiyor. Birleşmiş Milletler’deki oylama bu açılardan çok çok kıymetliydi. Aslında bu oylama bir karnedir. Bu karnede İsrail sınıfta kalmış, geçer not alamamıştır. Bu oylamanın benzerleri bundan evvel de oldu ancak kimse İsrail’e bir şey yapamadı. Ben Filistin Mitingi’ndeki konuşmamda bir şey söyledim. İsrail’in insan hakları ihlallerini ve savaş cürümlerini Milletlerarası Ceza Mahkemesi’ne taşıyacak teşebbüslere dayanak vereceğimizi açıkladım. Bunun çalışmasını başta Dışişleri Bakanlığımız olmak üzere ilgili makamlarımız yürüteceklerdir. Global sistem ve memleketler arası hukuk artık çetin bir sınavdadır. İsrail’i durdurulamazsa, yapılanların hesabı İsrail’e sorulamazsa insanların memleketler arası hukuka da global sisteme de aslında azalan itimadı yok olmaya yüz tutacaktır. Biz memleketler arası hukuku işletmek için, savaş hatalarının cezalandırılması için elimizden geleni yapacağız.
Ateşkes noktasında şu anda Birleşmiş Milletler üyesi devletler maalesef ikiye bölünmüş durumda. BM oylamasındaki 121 ülke, ateşkesi bana nazaran sağlıklı olarak isteyenler. 45 ülke ise isteyelim mi istemeyelim mi noktasında duruyor. 14 ülke ise ateşkese hayır diyor. Dünyada bu türlü bir yapı kelam konusu.
Bu nedenlerle ben İslam İşbirliği Teşkilatı Riyad Zirvesi’ni çok önemsiyorum. Riyad’da biz ateşkes için hem yükleneceğiz hem de bu ateşkeste yordam prestijiyle neler olması lazım, asılda neler olması lazım onun ön çalışmalarını yapacağız. Dorukta bu usul-esas konusunda sunumlarımızı yapacağız ve buna nazaran inşallah ateşkes için kaideleri zorlayacağız. Burada natürel bilhassa İslam İşbirliği Teşkilatı üyesi ülkelerin duruşu çok kıymetli. Bu ateşkes istediğini oylarıyla beyan eden 121 ülkenin içerisinden yanımıza çekeceğimiz ülkeler kıymetli. Bu adımla birlikte de ateşkesi zorlama bizim en değerli yolumuz olacak.
Sürekli muhataplarımızla görüşüyor, doğruyu, adil olanı anlatıyoruz ve buna devam edeceğiz. Filistinli çocuklar dünyanın öbür çocukları üzere huzur içinde yaşayabilsin diye uğraş ediyoruz. Onların daha hoş bir dünyada güvenlik kaygısı duymadan yaşaması için çalışıyoruz. Artık dünya Filistinli çocukların çığlığını duymak zorundadır. O günahsızlara, o mazlumlara yardım elimizi uzatmak boynumuzun borcudur. İnsanlık misyonudur bu. Kendi topraklarında hür biçimde ve huzur içinde yaşama isteklerini dünya görmezden gelemez. Biz o isteği hatırlatmaya, yardım elimizi uzatmaya devam edeceğiz.
Biz Mısır’a 10 uçak tıpkı yardım gönderdik ve bunlar bölgeye ulaştı. Ancak yardımlarımız Gazze’ye her gün hudutlu bir halde ulaşabiliyor. Birinci günler 20-25 tırın, yalnızca bir sefer de 50 tırın geçişine müsaade verdiler. Daima denetime doğal tutulduğu için hudutlu sayıda tır içeriye girebiliyor. Onların girdiği yerler, dağıtıldığı güzergahlar da daima denetim altında. Bu hususta Birleşmiş Milletler organları baskı yapsa da yarar etmiyor maalesef. İşgalden çabucak sonra kurulmuş Birleşmiş Milletler Filistinli Mültecilere Yardım Teşkilatı, UNRWA var. Bunların da Gazze’de 65 mahallî işçisi şehit olmuş. Bütün Filistin halkından bu teşkilat sorumlu. Bizim de onlara yardımlarımız oluyor. Birleşmiş Milletler Filistinli Mültecilere Yardım Teşkilatı dahil olmak üzere başka tüm örgütler bir çalışma içerisinde. Bizimle birlikte Katar, Mısır, Birleşik Arap Emirlikleri de yardım faaliyeti yürütüyor. Bölgeye giden arkadaşlarımız yaralıların tedavisi için neler yapılabilir bunun arayışı içinde. Besinlerin depolanmasında şu an bir dert yok, şu anda Gazze’ye giden ölçüye nazaran depolanan ölçü ziyadesiyle mevcut. Şu an önceliğimiz giden yardımların tümünün Gazze’ye ulaşması fakat İsrail buna müsaade vermiyor. Bu türlü bir sorun da var. AFAD Liderimizle görüştüm. Bugün yaptığım görüşmede düşünce hala devam ediyordu. Gazze’deki insani kaideler giderek ağırlaşıyor. Bilhassa içme suyu sorunu yaygın hastalıkların da ortaya çıkmasına sebep oluyor. Kanalizasyon sorunu var. Bu kadar bombaya kanalizasyon dayanır mı?
Gazze’de sıhhat sistemini bilerek çökertmeye çalışan İsrail ve bu zulme göz yuman memleketler arası toplum sivilleri, hastaları, bakıma muhtaç bebekleri vefata terk ediyor.
Biliyorsunuz bölgede elektrik yok, altyapı harap halde, hastaneler inançlı değil, tıbbi altyapı yetersiz. Hatta artık ameliyatların dahi hastaları uyuşturmadan yapılmak zorunda kalındığını biliyoruz. Biz hastaların tedavisi için sahra hastaneleri kurmaktan tutun, gemi hastane göndermeye varıncaya kadar tüm hazırlıklarımızı yaptık. Hatta yaralıların ve hastaların Türkiye’ye nakilleri konusunda da çalışmalarımızı sürdürüyoruz. Hem bölge ülkeleri ile hem de Dünya Sıhhat Örgütü üzere kuruluşlarla da temas halindeyiz. Biz Gazze’yi yalnız, çaresiz bırakmayacağız. Mısır’a doktor dahil her türlü tıbbi ekipmanı gönderdik, daha göndereceklerimiz de bulunuyor. Kâfi ki insani ateşkesi sağlayalım ve onu kalıcı ateşkese dönüştürebilelim.
Benim şu anda bir temasım yok. MİT Liderimiz İbrahim Kalın İsrail tarafıyla görüşüyor. Olağan ki Filistin’le ve Hamas’la da görüşüyor. Şunu söyleyeyim, Netanyahu hiçbir biçimde bizim için muhatap alınabilir biri değil artık. Onu sildik attık. Bu husustaki kararı İslam İşbirliği Teşkilatı Zirvesi’nde yapacağımız görüşmelerle vereceğim. Oradaki havayı bir görelim. Lakin bunun dışında bağları büsbütün koparmak, hele hele milletlerarası diplomaside o denli bir şey olmaz. Onun için gerek Dışişleri Bakanı Hakan Fidan, gerek Milli İstihbarat Teşkilatı Başkanı İbrahim Kalın ve gerek başka bakan arkadaşlarımla, diplomasinin bütün imkanlarını kullanıyoruz ve buna devam edeceğiz. Bizim temel hedefimiz İsrail-Filistin sorununda sonuncu barışı tesis edebilmek. Bunun için teşebbüsler yapıyor, formüller geliştiriyoruz ve buna da devam edeceğiz. Akan kanın durması, barışın tesisi için ne gerekiyorsa yapmakta kararlıyız. Hedefimiz bölgemizi de ülkemizi de rahatlatacak kalıcı ve sürdürülebilir bir barışa ulaşmaktır. Bunu sağlamak için davetler yapıyoruz, mesela ilgili tüm tarafları bir konferansta buluşturmak istiyoruz.
Avrupa Birliği zaten bu dönem içerisinde çok garip, tutarsız rol oynadı. Adil bir yaklaşımı Avrupa Birliği ortaya koymadı, koyamadı. Ne İngiltere’si, ne Almanya’sı, ne İtalya’sı, ne Fransa’sı hiçbiri bu devir içerisinde maalesef adil bir yaklaşım sergilemedi. Yani Avrupa Birliği’nden aslında bu türlü bir şey beklemek de mümkün değil. 50 yılı aşkın vakittir Türkiye üzere bir ülkeyi kapıda bekleten bu türlü bir oluşumdan öteki ne bekleyebilirsiniz? Onun için her ne kadar biz adil bir dünya mümkündür diyorsak da bahis Avrupa Birliği olduğunda adil tutum hiç mi hiç beklemeyelim. Zira dikkat edin şu anda İsrail’in yanında yer alan, tıpkı formda Rusya-Ukrayna savaşında diplomatik süreçlerin dışında kalan kim? Avrupa Birliği. Maalesef Avrupa Birliği’ne itimadımız uygunca sarsıldı.
Avrupa Birliği yönetimi öncelikle uluslararası hukuka ve her fırsatta kelamını ettikleri üniversal pahalara inanç sorununu yeterlice düşünmek durumundadır. Hastaneler vurulurken, mülteci kamplarında siviller öldürülürken, İsrail ibadethanelere, okullara, pazar yerlerine mevt kusarken nerede olduklarını izah etmek durumundalar. İsrail’e ziyaretlerinde İsrail idaresini milletlerarası hukuka ve insan haklarına uymaya neden davet edemediklerinin hesabını temsil ettikleri halklara vermek durumundalar. Ben soruyorum Avrupa Birliği yönetiminin çözüm planı nedir? Barış konferansında yalnızca İsrail’in yer alması ve onun söylediklerinin tahlil diye dayatılması mı? Filistin topraklarının İsrail tarafından büsbütün işgaline yer hazırlayıp Filistin’in varlığına fiilen son vermek mi? Tarafların bir ortaya getirilmediği bir toplantının barışa hizmet etmesini düşünmek dahi yanlış olur. Vakit kuru gürültü vakti değil, insan hayatını ve yaşama hakkını savunma vaktidir.
Şimdi Cumartesi günkü konuşmamda hatırlarsanız bir ifadeyi seçerek kullandım. Neydi bu söz? “Bunların tamamının İsrail’e borcu var. Fakat Türkiye’nin İsrail’e borcu yoktur.” Bundan daha açık net tabir olmaz. Artık Almanya öde öde bitiremiyor borcu. Çok açık net. Başkaları hakeza o denli. Oralarda hukukumuzun çok ileri olduğu birtakım politikler, “bizim İsrail’e borcumuz var, açıkça biz bu borcu ödüyoruz” diyorlar. İsim vermeyeceğim. Çok samimi olduğum bir Alman siyasetçi “borcumuz var” diyor. Holokost var ya. Artık diyetini ödüyorlar.
Avrupa’da ikili standardın, ilkesizliğin, hukuksuzluğun tarihi yazılıyor. Tarihte Musevilere karşı yaptıklarının Avrupa ülkelerinin ayağını bağladığını, kendilerini inkar derecesine getirdiğini bugün görüyoruz. Sıra sıra dizilmiş bebek cesetlerini görmezden getiren nedir? Avrupa’yı Gazze’ye yağan bombaları göremeyecek kadar körleştiren nedir? Bu nasıl bir diyet borcudur ki o vakit yapılanları aratmayacak derecede nahoş, insanlık dışı katliamları yok saydırabiliyor? Yarın hiç istemeyiz lakin Allah korusun bir Avrupa ülkesi benzeri katliamlara sahne olsa Avrupa Birliği demek ki katliamı yapana borçlu olup olmadığına nazaran tutum takınacak. Biz tarihte Avrupa’nın göbeğinde Bosna’da, Srebrenitsa’da neler yaşandığını ve o vakit Avrupa ülkelerinin tıpkı bugün olduğu üzere nasıl sessiz kaldıklarını ve katliama göz yumduklarını çok düzgün biliriz.
O yüzden dedim, bizim kimseye diyet borcumuz yok. Geçmişimizde diyet borcu doğuracak utançlarımız yok. Dün nerede duruyorsak bugün de birebir yerde duruyoruz ve durmaya da devam edeceğiz.
Şimdi natürel Netanyahu hangi Tevrat’tan bahsediyor, o değerli. Bizim için aslolan nedir? Sahih Tevrat’tır. Netanyahu’nun sahih Tevrat’la amel etmesi zati mümkün değil. Zira kendisi sahih değil. Biz sahih olanla amel ederiz. On Emir’deki sayılanlar ile İsrail’in yaptıklarının alakası var mı? On buyruktan biri “öldürmeyeceksin” demiyor mu? Lakin o çocukları öldürüyor. Bu esasen ona yetiyor. Bayanları öldürüyor, bu aslında ona yetiyor. Yalnızca şu On Buyruk, bunlar için kâfi de artar bile. Adam kalkıyor, Tevrat’tan bahsediyor, başka gün İncil’den bahsediyor. Senin yaptığının ne İncil’le ne Tevrat’la alakası var. Bunu ne İncil kabul eder, ne Tevrat kabul eder, ne Zebur kabul eder. Zati Kur’an-ı Kerim şu anda hayatta olan en gerçek ve hiç bozulmamış tek kaynak. Onun için de bizim bu işin üzerine bu türlü varmamız, bu türlü gitmemiz lazım. İsrail’in barbarlığının yalnızca Tevrat’ta değil, hiçbir inançta yerinin olmadığının insanlara anlatılmasına muhtaçlık var.
Netanyahu, İsrail halkının da yansısını çeken, vatandaşlarının takviyesini yitirmiş biri. Tevrat’tan alıntı yaparak, dini tabirler kullanarak yaptıkları katliamlara takviye bulmak istiyor. Bu kişinin yaptığı büsbütün halkla bağlantılar çalışması, popülist bir yaklaşım. İsrail idaresi sistematik olarak Filistinlilerin konutlarını, sokaklarını, iş yerlerini, ömür alanlarını gasp etmektedir. Onlara hayat hakkı tanımayan uygulamalara imza atılmaktadır. İsmine yerleşimci denilen işgalcileri Filistinlilerin yuvalarına yerleştirme prosedürü ile işgal yaygınlaştırılmıştır. İsrail ordusunun işlediği savaş cürümlerini dini beyanlara legalleştirmek istiyorlar. Sağduyulu, savaşın kazananı olmayacağına inanan Musevilerin tenkitlerini bu yolla bertaraf etme çabasındalar. Bu savaşı bitirmeye devletlerin gücü doğal ki kafidir fakat bu savaşı halkların vicdanı sona erdirecektir. Mazlumların sesine kulak veren milyonların haykırışları İsrail’e pes ettirecektir.
Bizim beklentilerimizin içerisinde en değerli olan PKK terör örgütünün Stockholm caddelerinde yaptığı gösterilerdi. Bunu Sayın Başbakan ile konuştuk. Türkiye’ye İsveç’ten silah ihracının önünü açtıklarını da bizlere söylediler. O bahislerde bu adımları attıkları gerçek. Ancak PKK terör örgütünün İsveç’teki faaliyetleriyle ilgili maalesef şu ana kadar alınmış rastgele bir önlem yok. Atılan bir adım yok. Bizim misyonumuz birinci etapta bu işi parlamentoya sevk etmekti, yaptık. Artık parlamentoda arkadaşlarımız Cumhur İttifakı olarak biz, orada çalışmalarımızı devam ettireceğiz. Geçen gün NATO Genel Sekreteri Jens Stoltenberg bana bir ufak teşekkür iletisi gönderdi. O da bu çalışmaları yakından takip ediyor. Benim bu işi Meclis’e gönderme adımımı olumlu bir adım olarak gördüğünü söylüyor. Ben de kendisine haber gönderdim. Dedim bundan sonrası parlamentoya ilişkin. Amerika’nın Temsilciler Meclisi, senatosu varsa bizim de Meclisimiz var. Meclisimiz bunu nasıl yorumlayacak, nasıl bunun müzakeresini yapacak göreceğiz. Şu anda biliyorsunuz Bütçe periyodu geldi. Meclis ağır bir formda bütçeye yükünü verecek. Bütçe kurulda falan tartışması yapıldı lakin artık Genel Kurul’a geliyor. Genel Heyet çalışmaları bizim bütçede o denli kısa geçmiyor. Lakin biz mümkün olduğunca işi kolay kılmaya çalışacağız. Bu noktada elimizden gelen olumlu çabası göstermeye çalışacağız. Kâfi ki karşımızdakiler bize olumlu yaklaşsınlar.
