Fetih mühleti Arapça ve Türkçe okunuşu, Fetih mühleti Türkçe meali, Fetih mühleti değerini sizlerle paylaştık.
Fetih müddeti de hicretin 6. yılında, Hudeybiye Antlaşması’ndan sonra, bir gece Mekke yakınlarında, Cum‘a müddetinden sonra, Mâide’den evvel nâzil olduğu halde Medine’de gelen mühletler listesinde yerini almıştır.
Hicretten sonra gelen âyetler ve müddetler, diğer bir yerde vahyedilse bile Medine’de gelmiş sayıldığı için Fetih müddeti de hicretin 6. yılında, Hudeybiye Antlaşması’ndan sonra, bir gece Mekke yakınlarında, Cum‘a müddetinden sonra, Mâide’den evvel nâzil olduğu halde Medine’de gelen müddetler listesinde yerini almıştır. Emniyetli kaynaklarda bulunan şu rivayet, mühletin inişiyle ilgili kıymetli bilgiler vermektedir:
Hz. Peygamber bir seferinde (Müslim’deki bir rivayete nazaran Hudeybiye dönüşünde; “Cihâd”, 97) gece yürürken yanında bulunan Hz. Ömer kendisine bir soru yöneltir; üç kez tekrarladığı halde karşılık alamayınca hüzün ve tasa içinde yanından uzaklaşır. Kendisi hakkında bir âyet gelmesinden korkar.
Biraz sonra ona Hz. Peygamber’in kendisini çağırdığı duyurulur. Yanına gelince Peygamber efendimiz Ömer’e, yeni geldiğini bildirdiği Fetih müddetinin birinci âyetlerini okur (Buhârî, “Tefsîr”, 48/1).
Daha ayrıntılı ve sahih olan rivayetlere nazaran bu olay, Hudeybiye seferinden dönerken değil, Hudeybiye’de savaşmak yerine, birinci bakışta müslümanların aleyhinde üzere gözüken kurallarla sulha karar verildiğinde meydana gelmiştir.
Hz. Ömer hayli heyecanlı ve sert bir üslûpla Peygamberimiz’e birkaç defa,
Bir süre sonra Peygamber efendimiz Ömer’i çağırdı ve kendisine hem sulhun bir fetih olduğunu açıkladı hem de yeni gelmiş olan Fetih müddetinden bir ölçü okudu (Buhârî, “Tefsîr”, 48/5; Müslim, “Cihâd”, 94).
Buna nazaran Müslim’deki öteki rivayette geçen “Hudeybiye’den dönerken” kaydını, “barış yapmaya ve umre yapmadan dönmeye karar verilince” formunda anlamak, râvinin bunu kastettiğini söylemek gerekecektir.
Ana mevzu Hudeybiye Antlaşması’nın kıymetlendirilmesi, niyetlendikleri umre ibadetini yapamadan döndükleri için büyük hüzün ve hayal kırıklığı içinde olan müminlerin teselli edilmesi, bu harekât içinde ve sonrasında olup bitenlerin Allah nezdindeki bedelinin açıklanmasıdır. Bu genel çerçeve içinde Hz. Peygamber ve ashabının Allah katındaki durum ve dereceleri, onları ibadetten meneden müşrikler ile yalnız bırakan münafıkların acı sonları hakkında değerli bilgiler verilmiş, bu barışı takip edecek olan fetihler müjdelenmiştir.
İnna fetahna leke fetham mübına
2. Li yağfira lekellahü ma tekaddeme min zembike ve ma teahhara ve yütimme nı’metehu aleyke ve yehdiyeke sıratam müstekıyma
3. Ve yensurakellahü nasran azıza
4. Hüvellezı enzeles sekınete fı kulubil mü’minıne li yezdadu imanem mea ımanihim ve lillahi cünudüs semavati vel ard ve kanellahü alımen hakıma
5. Li yüdhılel mü’minıne vel mü’minati cennatin tecrı min tahtihel enharu halidıne fıha ve yükeffira anhüm seyyiatihim ve kane zalike ındellahi fevzen azıyma
6. Ve yüazzibel münafikıyne vel münafikati vel müşrikıne vel müşrikatiz zannıne billahi zannez sev’ aleyhim dairatüs sev’ ve ğadıbellahü aleyhim ve leanehüm ve eadde lehüm cehennem ve saet masıyra
7. Ve lillahi cünudüs semavati vel ard ve kanellahü azızen hakıma
8. İnna erselnake şahidev ve mübeşşirav ve nezıra
9. Li tü’minu billahi ve rasulihi ve tüazziruhu ve tuvekkiruh ve tusebbihuhu bükreten ve ezıyla
10. İnnellezıne yübayiuneke innema yübayiunellah yedüllahi fevka eydıhim fe men nekese fe innema yenküsü ala nefsih ve men evfa bi ma ahede aleyhüllahe fe se yü’tıhi ecran azıyma
11. Se yekulü lekel mühallefune minel a’rabi şeğaletna emvalüna ve ehluna festağfir lena yekulune bi elsinetihim ma leyse fi kulubihim Kul fe mey yemlikü leküm minellahi şey’en in erade biküm darran mesken erade biküm nefa bel kanellahü bima ta’melune habıra
12. Bel zanentüm el ley yenkaliber rasulü vel mü’minune ila ehlıhim ebedev ve züyyine zalike fı kulubiküm ve zanentüm zannes sev’ ve küntüm kavmen bura
13. Ve mel lem yü mim billahi ve rasulihı fe inna a’tedna lil kafirıne seıyra
14. Ve lillahi mülküs semavati vel ard yağfiru li mey yeşaü ve yüazzibü mey yeşa’ ve kanellahü ğafurar rahıyma
15. Se yekulül mühallefune izen talaktüm ila meğanime li te’huzuha zeruna nettebı’küm yürıdune ey yübeddilu kelamellah kul len tettebiuna kezaliküm kalellahü min kabl fe se yekulune bel tahsüdunena bel kanu la yefkahune illa kalıla
16. Kul lil muhallefıne minel a’rabi se tüd’avne ila kavmin ülı be’sin şedıdin tükatilunehüm konut yüslimun fe in tütıy’u yü’tikümüllahü ecran hasena ve in tetevellev kema tevelleytüm min kablü yüazzibküm azaben elıma
17. Leyse alel a’ma haracüv ve la alel a’raci haracüv ve la alel meriydı harac ve mey yütıılahe ve rasulehu yüdhılhü cennatin tecrı min tahtihel enhar ve mey yetevelle yüazzibhü azaben elıma
18. Le kad radıyallahü anil mü’minıne iz yübayiuneke tahteş şecerati fe alime ma fı kulubihim fe enzeles sekınete aleyhim ve esabehüm fethan karıba
19. Ve meğanime kesiraten yehuzuneha ve kânallahü aziyzen hakiyma
20. Ve adekümüllahü meğanime kesiraten te’huzuneha fe accele leküm hazihı ve keffe eydiyen nasi anküm ve li tekune ayetel lil mü’minıne ve yehdiyeküm sıratam müstekıyma
21. Ve uhra lem takdiru aleyha kad ehatallahü biha ve kanellahü ala külli şey’in kadıra
22. Ve lev katelekümüllezıne keferu le vellevül edbara sümme la yecidune veliyyev ve la nesıyra
23. Sünnetellahilletı kad halet min kabl Ve len tecide li sünnetillahi tebdıla
24. Ve hüvellezı keffe eydiyehüm anküm ve eydiyeküm anhüm bi batni mekkete mim ba’di en azferaküm aleyhim ve kanellahü bi ma ta’melune basıyra
25. Hümüllezıne keferu ve sadduküm anil mescidil harami vel hedye ma’kufen ey yeblüğa mehılleh ve lev la ricalüm mü’minune ve nisaüm mü’minatül lem ta’lemuhüm en tetauhüm fe tüsıybeküm minhüm mearratüm bi ğayri ılm li yüdhılellahü fı rahmetihı mey yeşa’ lev tezeyyelu le azzebnellezıne keferu minhüm azaben elıma
26. İz cealellezıne keferu fi kulubihimül hamiyyete hameyyetel cahiliyyeti fe enzelellahü sekınetehu ala rasulihi ve alel mü’minıne ve elzemehüm kelimetet takva ve kanu ehakka biha ve ehleha ve kanellahü bi külli şey’in alıma
27. Le kad sadekallahü rasulehür ru’ya bil hakk le tedhulünnel mescidel harame in şaellahü aminıne muhallikıyne ruuseküm ve mükassıriyne la tehafun fe alime ma lem ta’lemu fe ceale min duni zalike fethan karıba
28. Hüvellezı ersele rasulehu bil hüda ve dınil hakkı li yuzhirahu aled dıni küllih Ve kefa billahi şehıda
29. Muhammedür rasulüllah vellezıne meahu eşiddaü alel küffari ruhamaü beynehüm terahüm rukkean süccedey yebteğune fadlem minellahi ve rıdvana sımahüm fı vücuhihim min eseris sücud zalike meselühüm fit tevrati ve meselühüm fil incıl ke zer’ın ahrace şat’ehu fe azerahu festağleza festeva ala sukıhı yu’cibüz zürraa li yeğıyza bihimül küffar veadellahüllezıne amenu ve amilus salihati minhüm mağfiratev ve ecran azıyma
1 – Doğrusu biz sana apaçık bir fetih ihsân ettik.
2 – Böylelikle Allah senin geçmiş ve gelecek günahını bağışlar. Sana olan nimetini tamamlar ve seni yanlışsız yola iletir.
3 – Ve sana Allah, ulu bir zaferle yardım eder.
4 – İmanlarına iman katsınlar diye müminlerin kalplerine inanç indiren O’dur. Göklerin ve yerin orduları Allah’ındır. Allah bilendir, herşeyi hikmetle yapandır.
5 – Mümin erkeklerle mümin bayanları, içinde ebedi kalacakları, altlarından ırmaklar akan cennetlere koyması, onların günahlarını örtmesi içindir. İşte bu, Allah katında büyük bir kurtuluştur.
6 – Ve o Allah hakkında makûs zanda bulunan münâfık erkeklere ve münâfık bayanlara, Allah’a ortak koşan erkeklere ve ortak koşan bayanlara azap etmesi içindir. Kötülük onların başlarına gelmiştir. Allah onlara gazap etmiş, lânetlemiş ve cehennemi kendilerine hazırlamıştır. Orası ne berbat bir yerdir!
7 – Göklerin ve yerin orduları Allah’ındır. Allah çok güçlüdür, karar ve hikmet sahibidir.
8 – Elbet biz seni, şâhit, müjdeleyici ve uyarıcı olarak gönderdik.
9 – Ki, Allah’a ve Resulüne iman edesiniz, ve bunu destek edip, O’na hürmet gösteresiniz ve sabah akşam O’nu tesbih edesiniz.
10 – Herhalde sana bey’at edenler lakin Allah’a bey’at etmektedirler. Allah’ın eli onların ellerinin üzerindedir. Kim ahdi bozarsa fakat kendi aleyhine bozmuş olur. Kim de Allah’a verdiği ahde vefa gösterirse Allah ona büyük bir mükâfat verecektir.
11 – yakında a’râbilerden geri kalmış olanlar sana diyecekler ki, “Mallarımız ve ailelerimiz bizi alıkoydu. Allah’tan bizim bağışlanmamızı lisana.” Onlar kalplerinde olmayanı lisanlarıyla söylerler. De ki: Allah size bir ziyan gelmesini dilerse yahut bir yarar elde etmenizi isterse O’na karşı kimin bir şeye gücü yetebilir? Hayır! Allah yaptıklarınızdan haberdardır.
12 – Aslında siz Peygamber ve müminlerin, ailelerine geri dönmeyeceklerini sanmıştınız. Bu sizin gönüllerinize hoş göründü de makus zanda bulundunuz ve helâki hak etmiş bir topluluk oldunuz.
13 – Kim Allah’a ve Rasulüne iman etmezse elbet biz, kâfirler için çılgın bir ateş hazırlamışızdır.
14 – Göklerin ve yerin mülkü Allah’ındır. O, dilediğini bağışlar dilediğini azaplandırır. Allah çok bağışlayan çok merhamet edendir.
15 – Siz ganimetleri almak için gittiğinizde geri kalanlar: “Bırakın biz de ardınıza düşelim.” diyeceklerdir. Onlar, Allah’ın kelamını değiştirmek isterler. De ki: Siz bizimle gelemeyeceksiniz. Allah daha evvel bu türlü buyurmuştur. Onlar size: “Bizi kıskanıyorsunuz.” diyeceklerdir. Aksine onlar, pek az anlayan kimselerdir.
16 – A’rabilerin geri bırakılmış olanlarına de ki: Siz yakında çok kuvvetli bir kavme karşı savaşmaya çağırılacaksınız. Onlarla savaşırsınız yahut müslüman olurlar. Şayet itaat ederseniz, Allah size hoş bir mükâfat verir. Lakin evvelden döndüğünüz üzere tekrar dönecek olursanız sizi acıklı bir azaba uğratır.
17 – Köre vebal yoktur, topala da vebal yoktur, hastaya da vebal yoktur. Bununla birlikte kim Allah’a ve peygamberine itâat ederse, Allah onu, altından ırmaklar akan cennetlere sokar. Kim de geri kalırsa, onu acı bir azaba uğratır.
18 – Andolsun o ağacın altında (Hudeybiye’de) sana bey’at ederlerken Allah, müminlerden razı olmuştur. Kalplerinde olanı bilmiş onlara inanç indirmiş ve onları pek yakın bir fetih ile mükâfatlandırmıştır.
19 – Allah onları elde edecekleri birçok ganimetlerle de mükâfatlandırdı. Allah çok güçlüdür, karar ve hikmet sahibidir.
20 – Allah size, elde edeceğiniz birçok ganimetler vaad etmiştir. Bunu size çabucak vermiş ve insanların ellerini sizden çekmiştir ki bu, müminlere bir işaret olsun ve Allah sizi hakikat yola iletsin.
21 – Bundan öteki sizin güç yetiremediğiniz, lakin Allah’ın sizin için kuşattığı ganimetler de vardır. Allah herşeye kâdirdir.
22 – Şayet kâfirler sizinle savaşsalardı artlarına dönüp kaçarlardı. Sonra bir dost ve yardımcı da bulamazlardı.
23 – Allah’ın öteden beri gelen kanunu budur. Allah’ın kanununda asla bir değişiklik bulamazsın.
24 – O sizi onlara karşı muzaffer kıldıktan sonra Mekke’nin göbeğinde onların ellerini sizden, sizin ellerinizi de onlardan çekendir. Allah, yaptıklarınızı görendir.
25 – Onlar inkâr eden ve sizin Mescid-i Haram’ı ziyaretinizi ve bekletilen kurbanların yerlerine ulaşmasını men edenlerdir. Şayet kendilerini şimdi tanımadığınız mümin erkeklerle, mümin bayanları bilmeyerek ezmek suretiyle bir vebalin altında kalmanız ihtimali olmasaydı, Allah savaşı önlemezdi. Dilediklerine rahmet etmek için Allah bu türlü yapmıştır. Şayet onlar birbirinden ayrılmış olsalardı elbette onlardan inkâr edenleri elemli bir azaba çarptırırdık.
26 – O vakit inkâr edenler, kalplerine taassubu, câhiliyet taassubunu yerleştirmişlerdi. Allah da elçisine ve müminlere sükûnet ve itimadını indirdi. Onları takva kelamı üzerinde durdurdu. Zati onlar buna pek layık ve ehil kimselerdi. Allah herşeyi bilendir.
27 – Andolsun ki Allah, elçisinin hayalini yanlışsız çıkardı. Allah dilerse siz itimat içinde başlarınızı tıraş etmiş ve saçlarınızı kısaltmış olarak, korkmadan Mescid-i Haram’a gireceksiniz. Allah sizin bilmediğinzi bilir. İşte bundan evvel size yakın bir fetih verdi.
28 – Bütün dinlerden üstün kılmak üzere, Peygamberini hidayet ve hak din ile gönderen O’dur. Şahit olarak Allah kâfi.
29 – Muhammed Allah’ın elçisidir. Onun yanında bulunanlar da kâfirlere karşı çetin, kendi ortalarında merhametlidirler. Onları rükûa varırken secde ederken görürsün. Allah’tan lütuf ve istek isterler. Yüzlerinde secdelerin müsaadeden nişanları vardır. Bu, onların Tevrat’taki vasıflarıdır. İncil’deki vasıfları da şöyledir: Onlar filizini yarıp çıkarmış, gitgide onu kuvvetlendirerek kalınlaşmış, gövdesi üzerine dikilmiş bir ekine benzerler ki bu, ziraatçıların da güzeline masraf. Allah böylelikle onları çoğaltıp kuvvetlendirmekle kâfirleri öfkelendirir. Allah inanıp âlâ işler yapanlara mağfiret ve büyük bir mükâfat vaad etmiştir.
